8 Şubat 2010 Pazartesi

heyt

himm... baya olmus yazmayali birseyler. hala birseyler yazarken sey in ayri yazilip yazilmayacagi tereduttunu yasamaktayim. zaten dahi anlamindaki "de" nin ayri yazilmasi gerektigini gecen yil emek msn de 2 saat izah ederek ogretmisti. cok sorgulamamak lazim. neden sonucun bokunu cikartinca olmuyor sanirsam. hayatimda hangi derse calistiysam sinavindan kaldim. cunku her ayrintiyi sorgulayarak vakit kaybettim. hangi dersi ezberlediysem o dersten gecmedim, bariz koydum. bazi seyleri sorgulamamak lazim sanirsam. bu boyledir diyip gecmek lazim.

gelelim olup bitene, tabi ki parasal dertlerin tavan yaptigi su gunlerde bohemligimi doyasiya yasiyorum. superbowl finali icin evde verilen partide bir ara kopup gittim ve hakkatten south park in gercek olduguna kanaat getirdim. gercekmis lan. cok basit bir spor aktivitesinde neden stadin ustunden jetler gecer askeri bando muzik calar. elde budweiser la bunu dusunmus olmam ne kadar ironik olsada gulemeden edemedim. asil bomba yemek pisirmeyi ogreniyorum sayin seyirciler. sonuclar gayet icacici, yada istah acici... ilk geldigim gunleri hatirliyorumda hakkatten cok komik geliyor simdi. insana sanirsam hep boyle geliyor. hadi sevgili okur su an isteki ilk gununu hatirla veya herneredeysen oradaki ilk gununu hatirla.

ayrica soylemek istedigim birsey de camasirhaneler hakkinda. evet normal apartman disindaki camasirhanelerde guzel kizlar olabiliyor yada anlik duen read yumusatici kokusu sinmis flortler oluyor(yurttaki arkadaslara selam ederim) ama inanin ki apartmanin camasirhanesinde olay icler acisi. gecen hafta konuyla ilgili bir reklam izledikten sonra ev arkadaslarim sordu hic guzel bir hatuna denk geldin mi camasirhanede diye gulduk haliyle. sonra "it's weird maaaannnn" tepkileri duvarlarda yankilandi. yapmayin etmeyin bir nesil boyle harcaniyor. porto rico lu teyzelerle camasir saati, bim de alisveris yapmakla ayni hali ruhiyeye sahip bir durum teskil etmekte. valla. aci ama gercek. he ayrica burdan bininci kez soyluyorum latino degilim teyze.
bu sayfada 100 kere yazdim hala yazicam. burada ilgimi ceken aslinda sevdigim en buyuk sey bizim ulkemizde farkli olan bir cok sey burada populer kulturun bir parcasi. lost, star wars yada divxlerini arkadasimizdan aldigimiz bir cok dizi gibi. otobuslerde metrolarda ve times meydaninda lost reklami gormek garip bir duygu.

ilgincti gecen hafta bir kac arkadasi yolcu ettik avrupaya. dostlar gider kendi yollarina diyerek ortacgile selam etmeyi kendime borc bilirim sizlere selam ederim.
uslu durun, doya doya kufur edin, birseyleri ertelemeyin.

e.



Hiç yorum yok: